|
2008, Volume 24, Number 1, Page(s) 021-026 |
|
Patoloji uzmanlık eğitimi: Asistan gözüyle… |
Kemal KÖSEMEHMETOĞLU, Berrak GÜMÜŞKAYA ÖCAL, Esra Zeynep COŞKUNOĞLU, İlke ÇULHA, Ali Fuat ÇİÇEK, Emel DAĞLAR, Özgür İLHAN, Alper KOÇBIYIK, Ayşe ÖZGÜN, Gonca ÖZGÜN, Demet ŞENGÜL |
Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, Sıhhiye, Ankara |
KEY WORDS :
Ankara Patoloji Derneği, asistan eğitimi, patoloji, anket |
Son zamanlarda patolojide uzmanlık eğitimi konusunda literatürde çok fazla çalışma yayınlanmakta olup, asistanlar için “yeterlilik esaslı asistan eğitimi”nden sıkça bahsedilmektedir. Buna göre asistanların edinmesi gereken 6 temel prensip oluşturulmuştur: Olguya yaklaşım, tıbbi bilgi, pratiğe dayalı öğrenme ve gelişim, kişiler arası iletişim becerileri, ehilleşme, sisteme dayalı pratik. Değerlendirme süreci bu modelde temel bir unsurdur.
Ankara Patoloji Derneği çatısı altında, Patoloji Uzmanlık Eğitimi konusuna eğilmek üzere, Ankara'da patoloji eğitimi alan 6 Sağlık Bakanlığına bağlı eğitim ve araştırma hastanesi ve 5 üniversite hastanesinde görev alan asistan temsilcileri ile bir çalışma grubu oluşturulmuştur. Uygulamalardan biri olarak 12 sorudan oluşan bir anket sonuçları sunulmuştur. Buna göre; üniversitelerde asistan başına düşen eğitimci sayısı eğitim hastanelerine göre yaklaşık 2 kat daha fazladır. Vaka sayıları veya asistan başına düşen vaka sayıları anlamlı olarak farklı olmazken eğitim mikroskopu eğitim hastanelerinde üniversitelere kıyasla daha azdır; bu fark 2 başlı mikroskopların eğitim hastanelerinde daha az olmasından kaynaklanmaktadır. Bölüm içi toplantılar ve klinikopatolojik toplantılardan oluşan asistan eğitim saati miktarı eğitim hastaneleri ve üniversite hastanelerinde benzerdir. Ancak sadece 3 kurumda teorik asistan dersi verilmektedir. Asistan iş yoğunluğu üniversite hastanelerinde belirgin olarak daha fazladır. Asistanlar genel olarak makroskopiye ayrılan zamanın mikroskopiye nazaran daha yetersiz olduğunu düşünmektedir.
Yapılan çalışmada asistan eğitimini etkileyen faktörler iki grupta toplandı: 1) Eğitim ile direkt ilişkili faktörler (eğitmen niteliği, eğitime ayrılan zaman, geri bildirim, gibi.) ve 2) Asistanın zamanını verimli geçirememesine neden olan durumlar. Örneğin, kalifiye eleman gerektirmeyecek ve asistan üzerinde fazladan yük oluşturacak işlerin tıbbi sekreter veya makroskopi teknisyeni gibi kadrolara aktarılması, asistanın enerjisinin eğitime aktarılmasını sağlayabilir. Fiziksel şartların iyileştirilmesi, eğitim saatlerinin çeşitlendirilmesi, eksik konularda rotasyon programları, konsültasyonlar eğitimin niteliğini zenginleştirici öğelerdir. Eğitici ve eğitim alan kişiyi geri bildirimler ile değerlendirmek de eğitimin çok önemli bir parçasıdır.
Sonuç olarak asistanların gözünde ‘asistan': tıbbi ve patoloji bilgisi üst düzeyde olan, yardımcı personelle ilişkilerini düzenleyebilen, klinisyenler ile nasıl konuşulması gerektiğini bilen, tek başına bir laboratuvar yönetebilen ve bunun için eğitimini en üst düzeyde alması gereken çalışandır.
|
|
|
|