Sekil 3: Miksoid stroma içindeki kordon yapıları (H&E, x50).
Sekil 5: Vasküler proliferasyon alanları ile birlikte minimal kronik iltihabi reaksiyon (H&E, x50).
Sekil 6: Tümör hücrelerinde epitelyal membran antijen pozitifliği (EMA, x50).
Tüm meningiomların %0.5 ile %1'ini oluşturan kordoid meningiomlar sıklıkla supratentoriyal bölgede yerleşirler[4,5]. Hematolojik anormalliklerle ve özellikle çocuklarda Castleman Sendromu ile ilişkili olarak bildirilmekle birlikte, artan olgu serileri ile erişkin hastalarda bu birlikteliğin sık olmadığı görülmüştür. Bugüne kadar İngilizce literatürde dört tane olgu serisi ve çoğu olgu sunumu şeklinde olmak üzere 108 olgu bildirilmiştir[6]. Yaş aralığı 1267 ve ortalama yaş 34.2 olarak belirtilmektedir. Kadın erkek oranı 1/1.4'tür[5]. Burada sunulan olgu 75 yaşında erişkin kadın hasta olup, hematolojik bir anormallik saptanmadı.
Kordoid meningiomlar radyolojik olarak BT kesitlerinde homojen veya heterojen kontrast tutulumu gösteren izodens kitle lezyonu olarak görülür. MR incelemede ise T1 ağırlıklı kesitlerde hipointens, T2 ağırlıklı kesitlerde izo ve hiperintens lezyonlar olarak karşımıza çıkabilir. Peritümoral ödem genelde görülmez[4]. Olgumuzda radyolojik olarak MR ile lezyonun intraaksiyel- ekstraaksiyel ayrımı yapılamamıştır. Ayrıca klasik olarak meningiomlar gri cevher ile izointens görünümde iken bu lezyon gri cevhere göre hiperintens görünümündedir. Bu bulgularla radyolojik ayırıcı tanıda metastatik tümör, meningiom ve oligodendrogliom düşünüldü.
Histolojik olarak kordomayı anımsatır tarzda miksoid matriks içinde eozinofilik bir kısmı vakuolize sitoplazmalı, iğsi veya poligonal şekilli hücrelerin oluşturduğu ince trabeküler diziler ve kordonlar dikkat çekicidir. Saf kordoid morfoloji nadirdir, genellikle meningotelyal hücrelerin oluşturduğu klasik girdap yapıları da eşlik eder. Lenfoplazmasitik iltihabi hücre infiltrasyonu olabilir, hatta germinal merkezleri belirgin follliküller görülebilir ve beyin dokusuna yayıldığında yanlışlıkla ensefalit tanısına neden olabilir. Literatürdeki olgu serilerinde inflamatuvar infiltrasyonun özellikle çocuk ve genç erişkin yaş gruplarında B lenfositlerden, erişkin hastalarda ise T lenfositlerden zengin olduğu bildirilmiştir[1,3]. Burada sunulan olguda klasik girdap yapıları oluşturan meningotelyal hücrelerle karışık kordoid diferansiyasyon alanları yanı sıra bir miktar kronik iltihabi hücre infiltrasyonu izlendi. Ayrıca daha önce literatürde belirtilmeyen ilginç bir bulgu olarak glial tümörlerde görülenlere benzer vasküler proliferasyon alanları dikkati çekti.
İmmünohistokimyasal olarak EMA ve vimentin ile genellikle pozitif reaksiyon gösteren kordoid meningiomlar S-100 protein ile nadiren boyanırken, GFAP ve sitokeratin ile genellikle negatiftir[1,3]. Ki-67 indeksi literatürdeki serilerde %0.4-11.4 olarak belirtilmektedir[4,7]. Olgumuzda EMA ile kuvvetli pozitiflik saptanırken GFAP negatif olarak tesbit edildi. Ki-67 indeksi % 6-8 olarak belirlendi.
Ayırıcı tanıda kordoma, miksoid kondrosarkom, düşük dereceli kondrosarkom, enkondrom, metastatik müsinöz karsinom, metastatik renal hücreli karsinom, miksopapiller ependimom, kordoid gliom ve meningiomun diğer alt tipleri (metaplastikmiksoid-, lenfoplasmasitten zengin, sekretuvar, mikrokistik, berrak hücreli) yer almaktadır[1-7]. Orta hatta kafa tabanı yerleşimli olduğunda kordoma ve kondrosarkomlardan ayırım çok önemlidir. Tipik girdap yapıları gösteren meningotelyal elemanların ve intranükleer inklüzyonların varlığı kordoid meningiom tanısı için yararlıdır. Kordoid görünümün baskın olduğu olgularda ise immünohistokimyasal panel yardımcı olabilir.
Kordoid meningiomda EMA ve vimentin ile olan kuvvetli pozitiflik yanı sıra D2-40 ile pozitifliğin saptanması ve S-100 ile zayıf ve yama şeklindeki pozitiflik ve sitokeratin negatifliği ayırıcı tanıda yardımcıdır. Yeni tanımlanan bir belirleyici olarak notokordal gelişimde kritik bir rolü olan brachyury ile nükleer pozitifliğin saptanması ise kordoma için spesifik olarak bildirilmiştir[8]. CEA pozitifliği metastatik müsinöz tümörün, CD10 pozitifliği ise metastatik renal hücreli karsinomun ayrımında yardımcıdır. İntraventriküler yerleşimli olgularda GFAP pozitifliği ependimom veya kordoid gliomu destekler[4,7-9,10]. Ayrıca CD34, nöron spesifik enolaz ve SK7 pozitifliği de kordoid gliom lehinedir[5]. Kordoid meningiom ve ayırıcı tanısında yer alan tümörlere ait klinik, histopatolojik ve immünohistokimyasal özellikler Tablo I'de özetlenmiştir. Burada sunulan olgu morfolojik bulgular yanı sıra EMA pozitifliği; CEA, sitokeratin, GFAP, desmin ve CD34 negatifliği ile kordoid meningiom olarak tanımlandı.
Sonuç olarak kordoid meningiomların kordoid özellikler gösteren diğer tümörlerle ayırıcı tanısında klinik, radyolojik, morfolojik ve immünohistokimyasal bulguların birlikte değerlendirilmesi önemlidir. Bununla birlikte kordoid meningiomların radyolojik olarak klasik meningiomlardan farklı bir görünümde olabileceği ve morfolojik olarak glial tümörlere benzer şekilde vasküler proliferasyonlar içerebileceği de akılda tutulmalıdır.
1) Perry A, Louis DN. Meningioma. In Louis DN, Ohgaki H,
Wiestler OD, Editors. WHO Classification of Tumors of the
Central Nervous System. 4th ed. Lyon: IARC; 2007. 164-72.
2) Kepes JJ, Chen WY, Connors MH, Vogel FS. Chordoid meningeal
tumors in young individuals with peritumoral infiltrates causing
systemic manifestations of the Castleman syndrome. A report of
seven cases. Cancer. 1988; 62:391406.
3) Kano T, Nakazato Y, Tamura M, Ohye C, Zama A, Saito F,
Tomizawa S. Ultrastructural and immunohistochemical study
of an adult case of chordoid meningioma. Brain Tumor Pathol.
2009; 26: 3742.
4) Epari S, Sharma MC, Sarkar C, Garg A, Gupta A, Mehta VS.
Chordoid Meningioma, an uncommon variant of meningioma:
A clinicopathologic study of 12 cases. J Neurooncol. 2006; 78:
2639.
5) Tena-Suck ML, Collado-Ortı`z MA, Salinas-Lara C, Garcı´a-
Lo´pez R, Gelista N, Rembao-Bojorquez D. Chordoid meningioma:
A report of ten cases. J Neurooncol. 2010; 99: 41-8.
6) Lin JW, Ho JT, Lin YJ, Wu YT. Chordoid meningioma: A
clinicopathologic study of 11 cases at a single institution. J
Neurooncol. 2010; 100: 465-73.
7) Couce ME, Aker FV, Scheithauer BW. Chordoid meningioma a
clinicopathologic study of 42 cases. Am J Surg Pathol. 2000; 24:
899905.
8) Sangoi AR, Dulai MS, Beck AH, Brat DJ, Vogel H. Distinguishing
chordoid meningiomas from their histologic mimics: An
immunohistochemical evaluation. Am J Surg Pathol. 2009; 33:
66981.
9) Liu AJ, Wang FL, Li XH. Chordoid meningioma: A report of two
cases. Chin Med J. 2007; 120: 726-8.